هر چی به نیمه شعبان نزدیکتر می شیم دلها بیشتر به سمت آقا پر می کشه انگار این روزا تو دنیا همه منتظر یه معجزه اند، همه منتظر ظهورند! نمی دونم شاید کسایی هم که آقا رو نمی شناسند این روزها تو دلشون غوغایی به پاست! این روزها قرار یه اتفاق بزرگ بیفته؛ اتفاقی تاریخی!
خدای من! وقتی تولد کسی باشه، رسم اینطوره که می رن خونشون با شیرینی و دسته گل، اما ما باید برای تبریک این روز مبارک کجا بریم؟! بریم سامرا و در شبستان امام زمان تو حرم امام عسکری زانو بزنیم و به آقا تبریک بگیم؟ بریم جمکران؟ آخه میگن تو مسجد جمکران آقا رو می شه زیارت کرد! شاید هم باید دل رو ببریم به مکه، خونه خدا! شاید هم بشه تو کوچه بنی هاشم دنبال آقا گشت!
من همش نگرانم! نگران این که آقا الان تو کاظمین کنار مزار باب الحواعج( امام موسی کاظم) باشه و نگران این که آقا الان تو مشهد، کنار باب المراد (امام رضا) باشه و نگران این که آقا الان تو کربلا کنار باب الحواعج ابولفضل عباس باشه و برای جوانان امروز جامعه اسلامی که روز به روز غرب زده تر می شن و از اسلام ناب محمدی فاصله می گیرند دعا می کنه!!!
بمیرم واسه بی کسی آقای پر کسمون!!! فقط یه لحظه کافیه فکر کنیم و یه مقایسه کوچیک انجام بدیم بین اباعبدلله و امام عصر ما:
در زمان امام حسین جمعیت کل جهان کمتر از 6 میلیون بود و امام حسین 72 یار وفادار داشت و قیام کرد اما الان جمعیت جهان 6 میلیارد است ولی امام زمان ما سیصد و اندی سرباز نداره!!!
شرم بر زمین و زمینیان، شرم بر خاک و خاکیان که امام عصر رو اینقدر تنها گذاشتن.
آقا جان دست ما که از خیمه شما دور و مجالی برای مای رو سیاه نیست که در خیمه شما بیاییم و تبریک بگیم آقا جان نمی دونم شاید الان که دارم این مطلب رو می نویسم یا شاید هم بعدها این مطلب من به شما برسه، یعنی امیدوارم که برسه و به همین امید هم تصمیم گرفتم از این طریق میلاد تون رو تبریک بگم:
مولای من تولدت مبارک.....
از بچگی اسمشو شنیده بودم اما نه دیده بودمش ، نه در بارش خوانده بودم . یه روز علاقهمند شدم بیشتر دربارش بدونم ، منم که تو کار تحقیق ! افتادم دنبالش ، اینور و اونور تحقیق کردم . نمی دونم چی شد ، خواسته یا ناخواسته ، انگار منو اونجا دعوت کرده بودن چشمامو باز کردم دیدم تو یک مراسمم که دارن از میم میگن ، تازه بود که فهمیدم ، میم شخصیتی است که عاشقای زیادی داره ، تقریباً همه عاشقاش ندیده عاشقش شده بودند . تو اون مراسم همه عاشقاش جمع شده بودند نمی دونم از حسودی بود یا یه حس غریب ، در هر حال من عاشق میم شدم ، عاشق میم.
آره من عاشق شده بودم ، عاشق کسی که تا حالا ندیدمش ،از اون وقت بود که راه افتادم دنبال سایش !!! اون می رفت، منم می رفتم ، اون دنبال کارش و سرنوشت عاشقاش، منم دنبال اون!
نمی دونم ! کسی اگه بخواد کسی رو عاشق خودش کنه یه اشوه یه ناز یه نشونی از خودش بروز میده ، آخه چطور ممکن آدم ندیده عاشق بشه ؟!
آخه میدونید عاشقی بددردیُه !!
یکی نیست به میم بگه آخه اگه منو دوست نداشتی چرا عاشقم کردی؟!
راستی میگن میم تو یکی از این جمعه ها می آید . تو رو خدا اگه نشونی از میم پیدا کردید کوتاهی نکنید به من هم بگید .
قطعه گم شده ای از پر پرواز کم است یازده بار شمردیم یکی باز کم است
این همه آب که جاریست نه اقیانوس است عرق شرم زمین است ، که سرباز کم است
«التماس دعا»
یاران انتظار( 2)......
خانه دل را از آلودگی ها و گناهان باید شست . باید این خانه را بیاد خدا و با صفات حمیده و پسندیده انسانی زینت داد و الا امام زمان (عج) که به هر جایی پا نمی گذارد !
اگر امام زمان را دعوت کنیم به خانه دلمان بیاید ، آدم از مهمان خجالت می کشد !
یک گوشه دل محبت دنیا کن گوشه دگر گناهان......
چگونه با هزاران گناه و آلودگی ، باز هم می خواهم آیینه دلم ، امام (عج) را نشان بدهد ؟!
انسان منتظر کسی است که خود را به سه صفت آراسته کند، یکی دوری از حرام ، دومی انجام واجبات خدا ، سومی داشتن اخلاق الهی . .........
ای طبیبا به سر بستر بیمار بیا بهر دلدار دلسوخته زار بیا
تو که دل را به نگاهی بربودی ز کفم به پرستاری بیمار دل افرار بیا
آتش هجر تو سوزانده همه هستی من به تسلای دل و جان شرربار بیا
اشک هجر است که از دیده من می ریزد بهر دلداری چشم گهر بار بیا
دل من خون شده از دیده برون ریزد به تماشای دل ودیده خون باربیا
یوسف فاطمه بین منتظران ، منتظرند پرده بر دار بر سر ما زار بیا
پرده بر دار بر سر ما زار بیا
یاران انتظار( 1)......
برای دانستن اینکه کدام عمل افضل است ، باید دید آثار آن کار چیست . ببینیم نماز اول وقت در وجود ما چه می کند . نیکی به پدر و مادر برای ما چه اثری دارد و..... با دقت در آثار این عمل پی می بریم که (انتظار فرج) همه خوبی ها ، کمالات و فضیلت ها را یکجا در انسان بوجود می آورد .
اگر انسان واقعاً در کلاس انتظار بنشیند و منتظر آمدن امام زمان باشد ، این انسان ، مؤمنی کامل ،موحد ، اهل تقوا و ورع و دارای همه صفات کمالی است . با (انتظار) انسان رنگ امام زمان (ع) را می گیرد .
چگونه می شود من در انتظار فرد عادل و مطلق الهی به سر ببرم امٌا خودم ، ظلم و ستم کنم ؟!
چشم به راه انسان کامل که خود مظهر حق است باشم ولی خودم را نسازم؟!
اگر من و شما منتظر امام زمان (عج) هستیم اول باید سر گوسفند(نفس عماره ) را ببریم ! اول باید نفس شیطانی که مارا به بدی ها وپستی ها و زشتی ها دعوت می کند را بشکنیم ، خودمان را آماده کنیم و اِلا چه استقبالی از امام زمان (عج) کرده ایم ؟!.....
