خداوند ویژگی اولیای الهی را چنین بیان می کند :

1) آنان کسانی هستند که به بندگان خدا بگونه ای نگاه می کنند که من به آنها نظر می کنم .

2) حاجات و نیازمندی هایشان را از مردم نمی خواهند .

3) شکمهایشان از نعمتهای حلال سنگین و پر نمی گردد اما از حرامش ،هیهات !

4) دلخوشی آنان در دنیا به سه چیز است : یاد من ، محبت من ، و خشنودی من .

5) یا احمد ؛ اگر دوست داری از پارساترین مردم باشی به دنیا بی رغبت باش .

6) پیامبر : خداوندا ؛ چه کنم که همیشه بیاد تو باشم ؟

خداوند : از مردمی که تو را از یاد خدا باز می دارند اعراض کن و چشم از ترش و شیرینی های دنیا فرو بند  ، و اینقدر به این خوراکی های دنیای فانی وابسته مباش  ، هم شکمت را از دنیا خالی بدار و هم خانه ات را .

7) یا احمد؛ مانند کودکان و خردسالان مباش که چون چشمشان به سبز و زردی بیفتد ویا چیزی به آنان بخشیده شود ، فریفته می شوند .