آشیخ رضا مدتی یادت نکردم نمی دونم چرا امشب اینقدر دلم بی تابیتو میکنه انگار این دل می خواد از قفس سینه بیرون بیاد وفریاد بزنه.... اما نمی تونه که ای کاش می تونست..... .
قربون حاج آقای غربم برم که از وقتی که رفتی دوباره غربت غروب جمعه رو احساس می کنیم که نه تنها جمعه شبها برمون غریبه بلکه تمام هفته رنگ غربت رو به خودش گرفته!! وای گفتم جمعه شبها یاد آخرین سخنرانی جمعه شبهای آ شیخ رضا افتادم که می گفت: (غم عشقت بیابون پر پرم کرد... هوای وصل بی بال و پرم کرد....)
حاج آقا تو که بودی چقدر خوب بود، تو رو داشتیم و با هم انتظار فرج رو می کشیدیم اما تو این دو سال که تو رفتی دیگه انتظار فرج کشیدن هم برایمان سخت شده..... .
آ شیخ رضای عزیزم تو این دوسال بنده خدا آشیخ عظیم زحمات زیادی کشیده تا جای خالیت رو احساس نکنیم اما باید بگم هر گلی بوی خودش رو داره و حضور سبز حاج عظیم دلیلی بر پایان دلتنگی ما نشده و ما همچنان در فراغت می سوزیم و می سازیم.
امام زمان! از آن روزی که شیخ رفته روزهای هفته را گم کرده ام!! تا زمانی که شیخ بود می گفتم کدامین جمعه را باید به انتظار ظهورت بنشینم، اما از زمانی که شیخ دعوت الهی را لبیک گفته با خود می گویم که کدامین روز از ایام هفته را باید به انتظار فرجت به انتظار بنشینم........ .
التماس دعا.
بلاخره اتفاقی که از روز اول سفر ذهنم رو مشغول و دلم رو نگران کرده بود رخ داد! لحظه بازگشت به وطن و دوری از یار فرا رسیده بود. هر چه از مشهد الرضا دورتر می شدم حال وهوایم دگرگونتر می شد انگار دارم از قطعه ای از بهشت دور می شوم، وای، که چقدر فاصله مشهد تا دزفول طولانی شده بود و هر لحظه فکرم به یک سو مرا می کشاند، از یک طرف به این فکر می کردم که چگونه دوری از مولایم را تحمل کنم و از طرف دیگر فکر بازگشت به دیار مرا دیوانه کرده بود.
و سرانجام سفر به پایان رسید و به دزفول قهرمان بازگشتم!
من این سخن را بارها در بارگاه امام رضا(ع) بیان کردم و این بار می خواهم از فرسنگها دور تر از این طریق بار دیگر این سخن را با امامم باز گو کنم: ((یا علی ابن موسی تو در دیار غربت طعم غریبی را چشیدی و غریبانه شهید شدی و من در دیار خود، طعم غریبی را می چشم....مرا در یاب....))
دوستان سلام! من الان در شهر مقدس مشهد هستم و در حالی این مطلب رو در وبلاگم قرار می دهم که فاصله ام تا حرم مقدس امام رضا (ع) کمتر لز 200 متر است.
جای همه شما خالی دیشب در مراسم پر فیض دعای کمیل همتون رو یاد کردم تمام کاربران محترم وبلاگ خاکیان ناسپاس رو و تمام عزیزانی که وبلاگشون در لینکونی وبم قرار داره و بالاخذ مدیران وبلاگهای زیر را در لحظه ای که رو بروی حرم مطهر بودم تک تک به اسم دعا کردم:
آقای مجاهدیان عزیز مدیریت وبلاگ سیر بی سلوک-- بچه های با صفای هییت محبین فاطمه الزهرای اراک-- مدیریت وبلاگ آفتاب شب-- مدیریت وبلاگ آسمان سرخ--- مدیریت وب شب مهتابی و وبلاگ آدمکها و....
ان شاالله مطلب بعدی سایت رو بعد از بازگشت از مشهد مقدس در سایت قرار می دهم.
دقایقی پیش سفره شبهای قدر ماه مبارک رمضان سال 1387 هم جمع شد و چقدر لیالی قدر امسال اندوهناک گذشت شب 23 امسال هم گذشت و خبری از ظهور آقا نشد. چقدر سخت است در غیاب ولی عصر(عج) شب قدر را سحر کردن.
خدای من هنوز باور نمی کنم که شبهای قدر امسال هم به این سرعت سپری شده اند و خان نعمت های الهی در حال جمع شدن است خدای در این لحظات آخر من فقط یک دعا دارم که ان شاالله تا شبهای قدر سال آینده برآورده شود:
الهم عجل لولیک الفرج و عافیت و النصر
»»اول هنگام غروب غسل کند
»»دوم دو رکعت نماز شب قدر بعد از حمد هفت بار توحید و بعد از نماز هفتاد بار گوید استغفرالله واتوب الیه از جای خود برنخیزد تا خدای او را و پدر و مادرش را بیامرزد
»»سوم صد رکعت نمازمستحبی
»»چهارم بسیار دعا کند و آن شب را احیا بدارد و در بعضی از روایات دعای جوشن کبیر در سه شب قدر وارد شده .
»»پنجم قرآن را بگشاید و مقابل خود بگذارد و بخواند " اللٌهم انی اسئلک بکتابِِک المنزل و ما فیه و فیه اسمک الاکبر و اسمائک الحسنی و ما یخاف و یرجی ان تجعلنی من عتقائک من النار " پس حاجت خود را (عافیت دنیا و آخرت ) از خدا بطلبد.
»»ششم و قرآن را بر سر بگذارد و بگوید : اللهم بحق هذا القرآن و بحق من ارسلته به و بحق کل مومن مدحته فیه و بحقک علیهم فلا احد اعرف بحقک منک
پس با تضرع ده بار بگوید بک یا الله و ده بار بمحمد و ده بار بعلی و ده بار بفاطمه و ده بار بالحسن و ده بار بالحسین و ده بار بعلی بن الحسین و ده بار بمحمد ابن علی و ده بار بجعفربن محمد و ده بار بموسی ابن جعفر و ده بار بعلی ابن موسی و ده بار بمحمد ابن علی و ده بار بعلی ابن محمد و ده بار بالحسن ابن علی و ده بار بالحجة پس حاجت بخواهد .
»»هفتم زیارت کند امام حسین را . در خبر است چون شب قدر شود منادی از آسمان هفتم ندا کند حقتعالی آمرزید هر کس به زیارت امام حسین آمد و دعای جوشن کبیر بخواند و این اعمال در سه شب قدر وارد شده و در شب نوزدهم و بیست و یکم و بیست و سوم باید از خدا فرج امام زمان را خواست و عافیت و حسن عاقبت طلب نمود .
اعمال مخصوص شب نوزدهم
صد بار استغفرالله ربی و اتوب الیه و صد بار اللهم العن قتلة امیرالمومنین و دیگر بخواند دعای یاذا الذی کان (مفاتیح 215) و دیگر پنجاه رکعت نماز کند به حمد و اذا زلزلة و دهه آخر مستحب است اعتکاف .
" التماس دعا "
اعمالی است که در شبهای ماه رمضان باید به جا آورد و آن چند امر است:
»» اول: افطار است و مستحب است که بعد از نماز شام افطار کند مگر آنکه ضعف بر او غلبه کرده باشد یا جمعی منتظر او باشند.
»» دوم: افطار کند با چیز پاکیزه از حرام و شبهات و بهتر آن است که به خرمای حلال افطار کند تا ثواب نمازش چهار صد برابر گردد و به خرما و آب و به رطب و بلبن و به حلوا و به نبات و به آب گرم به هر کدام افطار کند نیز خوب است.
»»سوم: آنکه در وقت افطار دعاهای وارده آن را بخواند از جمله آنکه بگوید:
اَللّهُمَّ لَکَ صُمْتُ، وَ عَلی رِزْقِکَ اَفْطَرْتُ وَ عَلَیْکَ تَوَکَلْتُ
خدایا برای تو روزه گرفتم و به روزی تو افطار می کنم و بر تو توکل دارم.
تا خدا عطا کند به او ثواب هر کسی را که در این روز روزه داشته و اگر دعای اَللّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیم «خدایا ای پروردگار نور بزرگ» را که سید و کفعمی روایت کرده اند بخواند فضیلت بسیار یابد و روایت شده که حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام هر گاه می خواست افطار کند می گفت:
بِسْمِ اللهِ اللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَ عَلی رِزْقِکَ اَفْطَرنا فَتَقَبَّلْ مِنّا اِنَّکَ اَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ.
»»چهارم: در لقمه ی اول بگوید:
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ اغْفِرْلی
تا خداوند او را بیامرزد و در خبر است که در آخر هر روز از روزهای ماه رمضان خدا هزار هزار کس را از آتش جهنم آزاد می کند پس از حق تعالی بخواه که تو را یکی از آنها قرار دهد.
»»پنجم: در وقت افطار سوره ی قدر بخواند.
»»ششم: در وقت افطار تصدق کند و افطار دهد روزه داران را اگر چه به چند دانه خرما یا شربتی آب باشد و از حضرت رسول (ص) مرویست که کسی که افطار دهد روزه داری را از برای او خواهد بود مثل اجر آن روزه دار بدون آنکه از اجر او چیزی کم شود و هم از برای او خواهد بود مثل آن عمل نیکویی که به جا آورد آن افطار کننده به قوه ی آن طعام و آیة الله علامه حلّی در رساله سعدّیه از حضرت صادق (ع) نقل کرده که فرمود: هر مؤمنی که اطعام کند مؤمنی را لقمه ای در ماه رمضان بنویسد حق تعالی برای او اجر کسی که سی بنده ی مؤمن آزاد کرده باشد و از برای او باشد نزد حق تعالی یک دعای مستجاب.
»»هفتم: در هر شب خواندن هزار مرتبه انا انزلناه وارد است.
»»هشتم: در هر شب صد مرتبه حم دخان را بخواند اگر میسر شود.
»»نهم: سید روایت کرده که هر که این دعا را بخواند در هر شب ماه رمضان آمرزیده شود گناهان چهل سال او:
«اَللّهُمَّ رَبَّ شَهرِ رَمَضانَ الَّذی اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرانَ، وَ افْتَرَضْتَ عَلی عِبادِکَ فیهِ الصِّیامَ، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَارْزُقنی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرامِ فی عامی هذا وَ فی کُلِّ عامٍ، وَاغْفِرلی تِلْکَ الذُّنُوبَ العِظامَ، فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ ها غَیْرُکَ یا رَحْمنُ یا عَلاّمُ.
«ای خدا ای ربّ، ماه رمضان که در این ماه قرآن را نازل کردی و واجب فرمودی بر بندگانت روزه را درود فرست بر محمد و آل محمد و مرا حج بیت الحرامت را در این سال و در همه سال نصیب گردان و آن گناهان بزرگ مرا بیامرز که آن گناهان را جز تو کسی ای خدای بخشنده ی دانا نمی آمرزد.»
روزه
تعریف روزه
مساءله 246 :
روزه آن است که انسان براى انجام دادن فرمان خداوند عالم ، از اذان صبح تا مغرب ، از چیزهایى که روزه را باطل مى کند و شرح آنها بعداً گفته مى شود، خوددارى کند.
نیّت روزه
مساءله 247 :
انسان مى تواند در هر شب از ماه رمضان ، براى روزه فرداى آن نیّت کند. همچنین جایز است که شب اوّل ماه روزه همه ماه را نیّت کند.
مساءله 248 :
اگر انسان بخواهد غیر از روزه رمضان ، روزه واجب دیگرى بگیرد، بنابر اقوى باید آن را معین کند مثلاً نیّت کند که ((روزه قضا)) یا ((روزه نذر)) مى گیرم ولى در ماه رمضان ، لازم نیست نیّت کند که روزه ماه رمضان را مى گیرم .
مساءله 249 :
اگر روزى را که شک دارد آخر شعبان است یا اوّل ماه رمضان ، به نیّت روزه قضا یا روزه مستحبى و مانند آن ، روزه بگیرد و در بین روز بفهمد که ماه رمضان است باید نیّت روزه رمضان کند.
مبطلات روزه
مساءله 250 :
نُه چیز روزه را باطل مى کند:
1 - خوردن و آشامیدن
2 - استمنا
3 - دروغ بستن به خدا و پیغمبر ص و جانشینان پیغمبر و معصومان
4 - رساندن غبار به حلق
5 - جماع
6 - اماله کردن
7 - باقى ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح
8 - فرو بردن تمام سر در آب
9 - قى کردن
هر چی به نیمه شعبان نزدیکتر می شیم دلها بیشتر به سمت آقا پر می کشه انگار این روزا تو دنیا همه منتظر یه معجزه اند، همه منتظر ظهورند! نمی دونم شاید کسایی هم که آقا رو نمی شناسند این روزها تو دلشون غوغایی به پاست! این روزها قرار یه اتفاق بزرگ بیفته؛ اتفاقی تاریخی!
خدای من! وقتی تولد کسی باشه، رسم اینطوره که می رن خونشون با شیرینی و دسته گل، اما ما باید برای تبریک این روز مبارک کجا بریم؟! بریم سامرا و در شبستان امام زمان تو حرم امام عسکری زانو بزنیم و به آقا تبریک بگیم؟ بریم جمکران؟ آخه میگن تو مسجد جمکران آقا رو می شه زیارت کرد! شاید هم باید دل رو ببریم به مکه، خونه خدا! شاید هم بشه تو کوچه بنی هاشم دنبال آقا گشت!
من همش نگرانم! نگران این که آقا الان تو کاظمین کنار مزار باب الحواعج( امام موسی کاظم) باشه و نگران این که آقا الان تو مشهد، کنار باب المراد (امام رضا) باشه و نگران این که آقا الان تو کربلا کنار باب الحواعج ابولفضل عباس باشه و برای جوانان امروز جامعه اسلامی که روز به روز غرب زده تر می شن و از اسلام ناب محمدی فاصله می گیرند دعا می کنه!!!
بمیرم واسه بی کسی آقای پر کسمون!!! فقط یه لحظه کافیه فکر کنیم و یه مقایسه کوچیک انجام بدیم بین اباعبدلله و امام عصر ما:
در زمان امام حسین جمعیت کل جهان کمتر از 6 میلیون بود و امام حسین 72 یار وفادار داشت و قیام کرد اما الان جمعیت جهان 6 میلیارد است ولی امام زمان ما سیصد و اندی سرباز نداره!!!
شرم بر زمین و زمینیان، شرم بر خاک و خاکیان که امام عصر رو اینقدر تنها گذاشتن.
آقا جان دست ما که از خیمه شما دور و مجالی برای مای رو سیاه نیست که در خیمه شما بیاییم و تبریک بگیم آقا جان نمی دونم شاید الان که دارم این مطلب رو می نویسم یا شاید هم بعدها این مطلب من به شما برسه، یعنی امیدوارم که برسه و به همین امید هم تصمیم گرفتم از این طریق میلاد تون رو تبریک بگم:
مولای من تولدت مبارک.....
حلول ماه شعبان و آغاز اعیاد شعبانیه را به محضر ولی عصر(عج) و تمام کاربران محترم وبلاگ تبریک عرض میکنم.
هر حدیث همچون چراغی روشن است در ظلمات دنیا و من امروز قصد دارم به مناسبت اعیاد شعبانیه وبلاگم رو با احادیثی از امام حسین و امام زین العابدین چراغونی کنم!!
»»امام حسین(ع): چیزی را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد.
»»امام سجاد(ع): خدایا من در کلبه فقیرانه خود چیزی دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری؛ من چون تویی دارم که تو چون خودت نداری!
»»امام حسین(ع): هر که از اظهار نظر در ماند و راه چاره درمانده اش کند، نرمی و مدارا کلید او باشد.
»»امام سجاد(ع): هشدارید! منفورترین مردم نزد خداوند، کسی است که سیره امامی را بر گزیند، ولی از کاهای او پیروی نکند!
»»امام حسین(ع): آنگاه که برپادارنده عدالت(امام عصر(عج)) قیام کند، عدالتش نیکوکار و بدکار را فراگیرد.
»»امام سجاد(ع): پسندیده ترین شما نرد خدا، کسی است که آسایش خانواده خود را بیشتر فراهم کند.
»»امام حسین(ع): از نشانه های نادانی، بحث و جدل با بی فکران است.
»»امام سجاد(ع): خوددار از آزار دیگران، نشانه کمال خرد و مایه آسایش و سلامت دو گیتی است.
و در آخر! حدیثی از امام باقر(ع) در مورد امام سجاد:
امام سجاد(ع) مانند کسی که آخرین نماز خود را بجا می آورد، نماز می گزارد. او چنین می دید که پس از آن دیگر نماز نمی گزارد.
التماس دعا.
